Cahit Irgat Salonu 619 adet koltuk kapasiteli, 6 adet yangın çıkışı bulunan, kulis bağlantısı olan tiyatro, konser, opera ve benzeri çok sayıda etkinliğe ev sahipliği yapan bir salondur. 
Salonda sofita yüksekliği 13.43 metre olup dekor taşıma barası 10 adettir. 
Cahit Irgat Salonu'nda 118 metrekarelik orkestra çukuru da bulunmakta olup döner sahne vardır. 
Otomatik perde kontrolünün olduğu Cahit Irgat Salonu'nda Cyclorama perde bulunmaktadır. 
Salonun sahne tabanı ahşaptır. 
 
Lüleburgazlı Cahit Irgat hakkında:
 
Türk şair, tiyatro ve sinema sanatçısı Cahit Saffet Irgat, 01.07.1916’da Lüleburgaz’da doğdu. Annesi Makbule Akçar, babası 1888 doğumlu Yüzbaşı Memiş Saffet Bey’dir.
 
Lüleburgazlı olan annesi Makbule Akçar, Bayraktaroğulların’ndan Hasan Ağa’nın torunlarındandır. Eşraftan Şükrü Ersoy, Senatör Ali Alkan’la da dedelerden kardeşlikleri vardır.
 
Cahit Saffet Irgat, babasının görevi gereği bir süre Anadolu’da kaldıktan sonra, babasının emekliliği sonrasında okul çağında geri geldiği Lüleburgaz’da Emrullah Efendi İlkokulu’nu bitirdi.
 
O zamanki Okul Müdürü Mehmet Salih Arı, ilkokul öğretmeni ise İsmail Akbaş’tır. Daha sonra Vefa Ortaokulu ve İstanbul Muallim Mektebi’nde gördüğü eğitimin ardından Edirne Öğretmen Okulu’ndan mezun oldu.
 
Yükseköğrenimine devam ettiği Ankara Devlet Konservatuarı’ndan 1936’da son sınıftayken ayrıldı, öğrencilik yıllarından itibaren edebiyata yöneldi, okul temsillerinde rol aldı.
 
Türk edebiyatının usta yazarlarından Reşat Nuri Güntekin ve öğretmeni heykeltıraş Ratip Âşir’in teşvikleriyle oyunculuğu meslek olarak seçti.
 
Oyunculuğa ilk olarak 1935’te Raşit Rıza Tiyatrosu’nda başladı, bir süre sonra İstanbul Şehir Tiyatrosu’na (Darülbedayi) girdi. Sahneye ilk kez Darülbedayi’de “Ölçüye Ölçü” (1935) oyunu ile çıktı.
 
Bu dönemde Cahide Sonku ile “Cahitler Tiyatrosu”nu (Lüleburgaz Trakya Tiyatrosu) kurdu, farklı tiyatroların kuruluşlarına öncülük etti.
 
Fransız hükûmetinden aldığı bursla 1948’de Paris’e gitti ve oyunculuğunu geliştirecek çalışmalar yaptı.
 
Şair olarak adı ilk “Bu Akşam da” şiiriyle 1 Nisan 1935 tarihli Varlık’ta ‘Cahit Saffet’ imzasıyla görüldü. Toplumcu şiirden ve bir dönem de Garip Şiiri’nden etkilendiği bilinmektedir.
 
İlk dönem şiirlerinde, arkadaşlık da kurduğu Cahit Sıtkı’nın, Orhan Veli’nin şiirlerinden esintiler vardır.
 
Bu dönemde ‘Mutlu’ olan soyadını ‘Irgat’ olarak değiştirmiştir.
 
Edebî çalışmaları ve yazıları Servet-i Fünun, Uyanış, Çığ, Görüş, Gündüz, Yücel, SES, Ant, Küllük, Yürüyüş, Dost, Yaprak, Yeryüzü, Yelken, Yeni Ufuklar, Yeni Edebiyat, Pınar, Beraber, Gün, Yığın, Yirminci Asır, Yeditepe, Tan, Akşam, Ulus, Milliyet gibi yayınlarda yer aldı.
 
“Bu Şehrin Çocukları”, “Rüzgârlarım Konuşuyor”, “Ortalık” adlı şiir kitapları bulunan Irgat, bütün şiirlerini Irgatın Türküsü (1969) adını verdiği kitabında bir araya topladı.
 
Irgat’ın şiir kitapları dışında Geri Dönemezsin (1948) adlı bir romanı da vardır. Akşam gazetesinde yayımlanan anıları ölümünden sonra Çok Yaşasın Ölüler’ (2011) adıyla kitaplaştırıldı.
 
Milliyet gazetesinde tefrika olarak yayımlanan “İnsan Kafesi” (1971) romanı, 1945’ler Türkiye’sinin siyasi ve sosyal açıdan sorgulandığı, yazarın hayatından izler taşıyan bir içeriğe sahiptir.
 
Irgat’ın 1940’tan itibaren sinema oyunculuğu ve dublajları da vardır. 1940’ta Yılmaz Ali, 1951’de Dudaktan Kalbe, Vatan İçin, 1952’de Sabahsız Geceler, 1957’de Kara Çalı, Senede Bir Gün, 1966’da Kanlı Mezar, 1968’de Dağları Bekleyen Kız, 1969’da Seninle Ölmek İstiyorum rol aldığı başlıca filmlerdir.
 
Irgat, ilk evliliğini 1949 yılında, İstanbul Üniversitesi İngiliz Dili ve Edebiyatı hocalarından Mina Urgan ile yaptı. Bu evlilikten Mustafa ve Zeynep adını verdikleri iki çocukları dünyaya geldi. İkinci eşi Neriman Akad’la 1964’te evlendi.
 
Rahatsızlığı sonucu 5 Ocak 1971’de İstanbul’da hayatını kaybeden Cahit Irgat’ın mezarı Zincirlikuyu Mezarlığı’ndadır.